شوق مستانگی افتاد به دل باز امشب
پنجه در پنجه زنم بر دل این ساز امشب
با خیال رخ یار و نفس دوست خوشم
سر به بالین خیالش بنهم باز امشب
در نهان می رود آهنگ و نوایی از عشق
فاش گویم همه از عشق به آواز امشب
مست از این باده چو من نیست کسی در دو جهان
با می ناب لبش مستم و دمساز امشب
خاطر عشق عزیز است غنیمت شمرم
یک دم از دل نرود آن مه طناز امشب
سینه ام گنج نهان داشت، عیان گشت به عشق
چه دهم شرح چه گویم من از این راز امشب
روی بنمود و عیان کرد نهانخانه دل
تا کنم سیر در آن دیده غماز امشب
ساقیا مشرب دل پر کن از آن باده وصل
پرده از این شب تاریک برانداز امشب
جان در آیینه دیدار رخ یار شکفت
چهره در چهره آن آینه پرداز امشب
مطربا! نغمه عشاق چه خوش ساخته ای
همنوای دل ما یکسره بنواز امشب
سرو قدی است خرامان که به جان می رودم
چشم دل در قدم آن قد شهناز امشب
توبه بشکستم و بگسستم میخانه دل
پیش پیمانه آن ترک قد افراز امشب
ره مگردانم از این عشق که فالی نیکو
زده ام بر ورق خواجه شیراز امشب
توهم ای بستر یخ زده من
چو دیماه سینه ات سرداست
میان توپیکری در پیچ وتاب نیست؟
گراو بر کاشانه ای گرما می بخشد
دریغا من شب تاریک وبی اخترم اینچا
اگر او آتش گرم است به هر خانه
من خاکسترم اینجا